Als ik naar bed ga dan ben ik echt moe
Maar het maakt niet uit wat ik ook doe
Zodra ik m'n ogen sluit
Kan ik er niet langer onderuit

De gedachtes die ik overdag vermijd
Raak ik in de avond maar niet kwijt
Ze gaan als een dolle door mijn hoofd
Hoe krijg ik deze gedachtes gedoofd

Het voelt alsof ik geen controle meer heb
Voordat ik in mijn dromen weg eb
Maar ook daar komen ze voor
De gedachtes die ik liever niet hoor

Want de zorgen van die dag
Maakt wat ik in mijn dromen zag
Het uit zich op dit moment van rust
Er is niets wat deze gedachtes sust

Hoe ik het ook probeer
Welke weg ik ook inkeer
De zorgen van al die dagen
Komen me s' nachts plagen

Waar sta als je niet genoeg slaapt
Wie is er dan die mij opraapt
Hoe los ik deze situatie op?
Zonder een zere kop?

Hoe pak je dit aan
Ik wil er vol voor gaan
Alleen weet ik nog niet hoe
Want ik ben al die tijd zo moe

© Ilona Brandwacht

Ik ben altijd in de weer
Stilzitten is niet hoe ik kalmeer
Ik heb de rust niet vanbinnen
Waar moet ik beginnen

Om tot rust te komen is van belang
Maar te lang zitten maakt me bang
Hoe voorkom je pieker gedachten
Als je alleen maar zit te wachten
Totdat je weer bezig kan
Want bezig zijn is hoe ik ontspan

Echter zijn de prikkels mij soms de baas
Omdat ik steeds maar door raas
Je lichaam protesteert
Mijn geest geconfronteerd
Dat ik stilzitten niet kan
Heb ik dan geen back-up plan

Als je hoofd je signalen geeft
En als je hele lichaam beeft
Is tijd om te luisteren naar je gevoel
Zodat je niet eindigt op een schietstoel

Vluchten heeft niet langer nut
Zo raak je steeds verder in de put
Wees verstandig en rust
Dit in nu echt een must
Als alles zegt rennen en niet stoppen
Kan dit gewoon niet kloppen

Want waar is het echte gevaar?
Je maakt het voor jezelf te zwaar!
Als je tot rust kunt komen
Bereik je eerder je dromen
Je kunt meer genieten van aller dag
Dus wanneer maak je de omslag?

© Ilona Brandwacht

Vandaag maak ik mijn hoofd leeg 

Want alles wat ik steeds opveeg 

Maken mijn zorgen te groot 

Dan loop ik op schoenen vol lood 

Bij elke stap die ik zet  

Is het net of ik het niet red 

De zorg van allerman  

Is wat ik niet langer meer aan kan 

Ik wil het naast me neer leggen 

Maar ze geen luisterend oor ontzeggen 

Wil er voor een ander zijn 

Alleen niet zelf lopen met de pijn 
 

Ik probeer te helpen waar ik kan 

Geef ze handvaten voor een eigen actieplan 

Als ik dan weer thuis ben  

Is het alsof ik nog steeds ren 

Daarom zeg ik nu  

Ik ben mijn eigen individu 

Ik geef zoveel om ze als ik kan 

Maar thuis trek ik mijn eigen plan 

Dan laat ik het los 

Ga wandelen in het bos 

Tijd om mijn hoofd leeg te maken 

Laat andermans zorgen me even niet raken 

Ik focus op het hier en nu 

En voel me niet continu 

Verantwoordelijk voor iedereen 

Want dat is hetgeen 

Waarom mijn schouders het begeven 

Ik maak het beste van mijn eigen leven. 

© Ilona Brandwacht 

Soms brengt het leven je op een pad 

Waarvan je niet wist dat je het nodig had 

Je leert van alles wat je overkomen zal 

Soms heb je dan wel eens een terugval 

Want je komt zo nu en dan nare dingen tegen 

Waardoor je de waarde van alles gaat afwegen 

Maar naast de nare dingen die je overkomen 

Is er altijd ruimte om te kunnen dagdromen 

Even weg bij de dingen van de dag 

Gewoon omdat het kan en het mag 

Het leven is geen rechte weg 

Soms heb je geluk, soms heb je pech 

Zelf al heb je in je maag een knoop 

Het leven zit vol liefde en hoop 

Geniet van alles om je heen 

Je bent niet van steen 

Lachen, schreeuwen en soms ook huilen 

Je hoeft niet altijd te schuilen 

Laat zien wie je bent  

Aan iedereen die je kent 

Schroom niet en laat je gaan 

Zie het als een rit in de achtbaan 

Spannend en doodeng is de rit 

Terwijl je in het karretje zit 

Maar bekijk het eens vanaf de zijlijn 

Dan zijn je zorgen ineens heel klein 

Je voelt je rustig en kalmer worden 

Nu zie je het als kleine horden 

Je ziet alles in perspectief 

Je bent je eigen hartendief 

Wanneer je jezelf iets wijs maakt 

Is dat wat je het hardste raakt 

Maak jezelf nu niet gek 

Zet je gedachtes op z´n plek 

Leef je leven zoals je wil 

Sta niet te lang stil 

© Ilona Brandwacht 

Het klinkt zo gemakkelijk en simpel 

Maar het is iets dat ik wegwimpel 

Ademhalen is van groot belang 

Maar maakt me soms ook bang 

Ik blijf happen naar zuurstof 

Het lijkt echt alsof  

Mijn longen geen zuurstof meer krijgen 

Dat mijn longen mij bedreigen 

Maar wat blijkt nu het geval 

Ik adem zonder interval 

Want wanneer je erop gaat letten 

Is het alsof je longen de lucht pletten 

Ik snak naar zuurstof bij elke hap 

Maar dat ik hyperventileer is iets dat ik niet snap 

Hoe kan het dat als je je zo voelt 

Dat je lichaam iets heel anders bedoelt 

Ik krijg juist te veel zuurstof daardoor 

Gaat de kans op ontspanning er vandoor 

Wand als de basis van ademhalen ontbreekt 

Is het de stem van binnenin die spreekt 

Want goede ademhaling is van belang 

Maar ik deed het verkeerd al jarenlang 

Dat is wat de angst nu met me doet 

Ik weet niet meer goed hoe het moet 

Oefenen probeer ik elke dag 

Zo vaak als het kan en mag 

Maar de angst zit toch nog daar 

En dat voelt best wel zwaar 

Hoe nu verder is de vraag 

Ik wil het echt zo graag 

Adem in en rustig uit van 1 tot 5 

Het gaat lukken zolang ik rustig blijf 

© Ilona Brandwacht 

Ik laat liever niemand binnen
Weet niet waar te beginnen
Hoe laat je iemand tie
Zonder al te veel gedoe

Soms is het moeilijk toe te geven
Dat je van binnen zit te beven
De angst om de strijd te verliezen
Gaat vaak gepaard met verkeerde adviezen

Mensen bedoelen het dan goed
Maar weten stiekem niet hoe het moet
Het lastigste is namelijk zo
Niet alles is op een niveau
Wat voor de een stress kan zijn
Is voor de ander juist fijn

Dit alles maakt het lastig soms
De kleinste dingen worden iets stoms
Plezier om de kleine dingen
Moet je nu haast afdwingen

Niets gaat vanzelf op dit moment
Dat ben je niet meer gewend
Het liefste zou je willen schreeuwen
Voor uren, dagen, eeuwen

Maar dat lost niks op
In plaats daarvan zeg ik stop
Het is tijd om dit te delen
Zonder jezelf te veroordelen
Je hoeft niet altijd de sterkste te zijn
Ook jij mag toegeven aan de pijn

Huilen kan geen kwaad
Soms heeft het zelfs baat
Want dan word je even ontlaadt
En sta je morgen weer paraat

© Ilona brandwacht

Je krijgt wel eens een compliment

Soms zelfs vaker dan je bent gewend

Hierdoor voel je jezelf soms ongemakkelijk en vreemd

Maar zodra dat gevoel afneemt

Voel je je geliefd door iemand

En dan is het eerste zaadje gepland

Je voelt je eigenwaarde groeien

En de liefde voor jezelf begint te bloeien

Je leert steeds anders te kijken

Je leert je doelen te bereiken

Je voelt je sterker in je schoenen staan

Je durft voor meer winst te gaan

Want als anderen al zien wat je zelf niet zag

Dan gaat je eigenwaarde overstag

Neem dat compliment van anderen aan

Want ze zien jou staan

Ze geven aan jou een compliment

Omdat je bent wie je bent

Ook zegt je eerste gevoel dat het niet klopt

Zorg ervoor dat je het compliment niet stopt

Je bent het waard

Ook al voel je je bezwaard

Neem nu aan wat ze zeggen

Je hoefde de waarheid niet te weerleggen

© Ilona brandwacht

Mijn masker 21-06-2023

Mensen zeggen vaak doe eens normaal

Maar ik begrijp niks van hun taal

Ze zeggen het een en doen het ander

En dan verwachten ze dat ik verander

Hierdoor zet ik elke dag mijn masker weer op

Nu weet ik niet meer hoe ik stop

Mijn masker biedt mij misschien veiligheid

Maar dan raak ik mezelf wel kwijt

Het liefste wil ik uit het zicht

Want dan voel ik me niet langer verplicht

Om te voldoen aan de “normale norm”

Altijd maar lachen voor de vorm

Zolang ik me anders voor doe

Blijf ik altijd ontzettend moe

Alles in mijn lichaam zegt REN

Wanneer ik niet kan zijn wie ik ben

Van binnen voel ik een storm

Mijn eigen ik raakt hierdoor uit vorm

Langzaam raak ik mijzelf kwijt

Dit alles dankzij het “normale” beleid

Want “normaal zijn” is alles wat ik wil

Daar sta ik elke dag bij stil

Alles om te passen in het normale beeld

Ik geef alles om te weten wat er speelt

Met het masker dat ik draag

Stel ik nu oprecht de vraag

Hoe blijf ik wie ik wil zijn?

Zonder dat ik achter dit masker verdwijn

De wereld eist dat ik mij normaal zal gedragen

Ik doe dan netjes wat ze vragen

Maar wat ze niet realiseren

Is dat ik mijn eigen ik dan moeten maskeren

Ik pas namelijk niet in de “normale” eis

Maak mij dat ook niet wijs

Ik ben in de ogen van velen

Niet als normaal in te delen

Ik gedraag me anders dus raar

Maar daar is niks minder van waar

Ik realiseer me nu sinds kort geleden

Dat ik niet alleen ben maar met zovelen

Niemand kan mij nog zeggen

Dat ik mezelf moet verleggen

Ik ben wie ik ben, daar ben ik trots op

Al staat hierdoor hun wereld op z’n kop

Ik pas dan misschien niet onder de term “normaal”

Maar ik sta tenminste niet voor paal

Ik ben en blijf trouw aan wie ik ben

Zonder dat ik met de rest mee ren

Mijn leven is hierdoor misschien anders verlopen

Maar zoveel mooier dan ik durfde te hopen

Ik sta dagelijks stil bij de kleinste dingen

Durf inmiddels in het diepe te springen

Ik dans door het leven

Omdat ik mijn masker leer op te geven

De rest van de wereld krijgt maar de hik

Ik mag trost zijn op mijn eigen ik!

© Ilona brandwacht 

Ergens weet ik, alles komt goed 
Alleen weet ik niet hoe dit moet 
Want nooit gaat alles zoals geplant 
Dat is iets dat inmiddels wel went 

Je hebt nooit alles in de hand 
En totdat dit in je hoofd is geland 
Zul je nooit de rust kunnen vinden 
En zul je je alleen maar opwinden 

Want pas als je durft te dromen 
Zul je echt ver komen 
Het leven heeft voor jou grootse plannen 
Dus probeer ze niet te verbannen

Leef je leven zoals jij dat wil 
Sta bij de positieve dingen stil 
Kijk niet naar de dag van morgen 
Maak je niet te veel zorgen  

Het maakt niet uit wat ze zeggen 
Het is de kunst je angst te verleggen 
Wees niet bang voor wat nog komen gaat 
Zorg dat je stevig in je schoenen staat  

Leef de dag van vandaag zoals jij wil 
Dat maakt voor morgen HET verschil 
Wanneer je niet meer bang bent om te leven 
Dan verdwijnen de zorgen, dat is een gegeven  

Laat het over je heen komen en vertrouw 
Het leven heeft plannen ook voor jouw 
Alles wat je geeft komt weer terug 
Het gaat alleen niet vliegensvlug 

Zolang je trouw blijft aan je eigen 
Hoef je nooit te verzwijgen 
Wat jou hier heeft gebracht 
Dit is jouw eigen kracht

© Ilona Brandwacht 

Ik ben opzoek naar de ware mij 
Waarom zet ik mezelf op zij? 
Doe ik dingen waarvan ik weet dat het niet moet 
Waarom start ik de dag op de verkeerde voet? 
Wil zo graag mezelf begrijpen 
Waarom zit ik hem steeds te knijpen? 

Ik weet hoe het moet in mijn hooft 
Alleen bij het uitvoeren wordt de vlam gedoofd 
Ik zie het dan ineens niet meer zitten 
Waardoor ik op mezelf zit te fitten 

Maar waar gaat het dan zo mis? 
Hoe kom ik door deze wildernis? 
Hoe kan ik me nou niet zo opwinden? 
En door de bomen het bos weer vinden 
Ik wil een vredescontract tussen mijn hoofd en lijf 
Maar hoe ik het ook omschrijf 

Het gaat niet samen met mijn hoofd 
Alsof mijn strijdersvlam wordt gedoofd 
Ik raak in de war en weet niet wat te doen 
Voel me dan als een ongelofelijke oen 

Had ik mijn eigen handleiding maar al gevonden 
Alles gaat voorbij als in seconden 
En mijn hooft heeft alsmaar kuren 
Hoelang blijft dit voortduren
Had ik mezelf nu maar gevonden 
Dan waren mijn handen niet gebonden 

Mijn hoofd draait continu overuren  
Mijn lichaam heeft het te voorduren 
Ik ben moe en helemaal op 
Wanneer zegt mijn hoofd nou eens stop 

Wist ik de juiste weg te vinden 
Dan zou ik me niet zo opwinden
Want dan Kon ik opnieuw beginnen 
Eindelijk eens van mezelf kunnen winnen 
Ik zou dan zien wie ik echt ben 
En waarom ik steeds maar door ren 

Wanneer ik de tijd voor mezelf kan nemen 
Dan ervaar ik hopelijk minder problemen 
Vind ik eindelijk de weg in dit gedachten-web 
Kan ik de rust pakken wanneer ik dit nodig heb 

© Ilona Brandwacht 

Lichten uit, ogen toe 
Oh mijn god wat ben ik moe  

Moe in mijn hoofd van alle zorgen 
Hoe zal het gaan met de dag van morgen  
Weet niet meer hoe dit verder moet 
Ontprikkelen lukt me niet zo goed  

Mijn dagelijkse dingen lukken me niet meer 
Mijn lichaam en hoofd doen zo zeer 
Vooruit kijken is iets dat me niet lukt 
Onder zware herinneringen ga ik gebukt  

Ik realiseer me niet hoeveel het van mij vergt 
Het enige dat ik weet is dat mijn hoofd het verbergt  
Masker op en gaan 
Niemand zien mijn stille traan  

Ik probeer verder te komen 
Maar de rust is me weggenomen 
Wat is er toch aan de hand 
Dit klopt van geen kant  

Voel dat ik niet meer kan 
Wat is nu het beste plan 
laat me geloven dat alles goed zal komen 
Zodra ik de spanning is afgenomen  

Alleen ben ik oh zo moe 
Dus Lichten uit en ogen toe 

© Ilona Brandwacht 

Op dit moment is alles te veel
Door de kleinste dingen erger ik me scheel
Weet mezelf geen houding te geven
De spieren in mijn lijf beven
Ik probeer staande te blijven
Alleen alles in mij is aan het verstijven
Ik doe zo mijn best te ontspannen
De negatieve gedachten te verbannen

Maar ergens knaagt het aan mij
Want ik voel me niet blij
Mijn hoofd draait overuren en doet zeer
Ontspannen lukt niet, wat ik ook probeer
Ik probeer de spanning los te laten
Maar het voelt alsof het niet mag baten
Want wat ik ook doe
Ik ben nog steeds moe

Mijn energie is weg
Wat ik ook tegen mezelf zeg
Ik kan de spanning niet laten gaan
De stress blijft op mijn spieren slaan
Alles voelt nu zo zwaar en negatief
Denken dat het over is was te naïef
Er zijn nog verschillende horden
Het heeft tijd nodig beter te worden

Alleen rustig aan doen blijft moeilijk voor mij
Maar van overhaasten wordt niemand blij
Ik moet even gas terugnemen
Anders blijf ik zitten met deze problemen
Nu is het aan mij om pas op de plaats te maken
Zodat niet alle energie begint op te raken
Bekijk het per dag aan en kies voor jezelf
Want het gaat echt niet vanzelf

Je kunt beter aan je eigen denken
Dan alles aan een ander te schenken
Jij hebt het recht om voor jezelf te kiezen
Want als jij je beter voelt kan er niemand verliezen
Wat je zult merken is wanneer jij je prettig voelt
Je anderen met liefde overspoelt
Want pas als jij je prettig voelt
Kun je anderen laten voelen wat je bedoelt

© Ilona Brandwacht

In mijn hart voel ik een knoop 
Mijn hoofd verliest steeds meer hoop 
Zal ik dit los kunnen laten 
Zonder mijn emoties te haten 

Ik voel me verdrietig en soms alleen 
En herleef de emoties net als voorheen 
Alleen in mijn bubbel kruip ik terug 
Waren de emoties maar voorbij en vlug  

Deze emoties maken me bang 
En ergens voelt het heel krang 
Want dit gevoel hoort bij mij 
Maar het maakt me niet blij 

Wil het liefste alles loslaten  
Maar wat ik ook doe het mag niet baten 
Ik voel het in alle hevigheid weer 
Zou wel kunnen huilen keer op keer 

Alleen komt het er niet uit 
Dus zorg ik dat ik me afsluit 
Voor degene die om me geven 
Die ik het liefste zie in mijn leven 

Ik weet dat ze er voor mij zijn 
Alleen voel ik me zo klein 
Want als ik deel wat ik nu denk 
Is het kopzorgen wat ik ze schenk  

Dit wil ik ten alle tijden voorkomen 
Dus heb ik het voor lief genomen 
Dit alles speelt me een part 
Want ik loop rond met een gebroken hart 

© Ilona Brandwacht 

Al zolang ik me herinneren kan
Wil ik rust in mijn hersenpan
Alleen sinds kort ben ik bang
Voor de stilte waarnaar ik zo verlang

De stilte die ik al jaren zoek
Ligt voor mij niet om de hoek
Mijn gedachtentrein is nooit stil
Iets wat ik maar al te graag wil

Maar mijn hoofd vecht ertegen
Het heeft me al die tijd dwars gezeten
Hoe kan ik hier mee stoppen
Mijn hoofd voor even foppen

Zodat ik gewoon even mag zijn
Zonder gevoelens van verdriet, angst en pijn
Gewoon leven in het moment
De gedachtentrein die voor even remt

Even niet sterk te hoeven zijn
Dat klinkt wel heel erg fijn
Ik weet alleen niet hoe je dat doet
Daarvoor verlies ik de moet

Dat ik dit ooit nog leren zal
Mijn gedachtentrein is overall
Ik kan geen dag zonder die ruis
Zelfs al ben ik alleen thuis

De ruis van mijn hoofd is altijd daar
Soms is het gewoon even klaar
Was er maar een manier om het te stoppen
Kon ik het maar afklopppen

© Ilona Brandwacht 

Er is alweer een jaar voorbij gevlogen
Vanaf nu open ik mijn ogen
Voor al dat voor me staat
Ik ben helemaal paraat

Ik ga er met volle moed tegenaan
Zal stevig in mijn schoenen blijven staan
Hoe beter ik mezelf leer kennen
Hoe meer ik aan het idee begin te wennen

Dat ook ik recht heb op een liefdevol leven
Dat ik ook leuke dingen mag beleven
Ik mag lachen en plezier maken
Ik mag mensen mijn hart laten raken

Ik hoef niet langer in angst te leven
Ik ga gewoon voor mijn eigen streven
Ik leef mijn leven zoals ik dat wil
Bij verwachtingen van anderen sta ik niet langer stil

Dit is mijn goede voornemen van dit jaar
Met al dat aanpassen ben ik helemaal klaar
Ik leef voor mezelf en streef mijn eigen doelen na
Ik weet waar ik voor sta

Ik stel doelen die ik kan behalen
Het is mijn jaar om te stralen
Ik geloof steeds meer in mijn eigen kunnen
Ik leer om mezelf ook wat te gunnen

Aan iedereen zou ik willen laten weten
Dat ik mijn goede voornemens niet zal vergeten
Ik zet vanaf nu mezelf op nummer één
Vlieg voor niemand meer ergens heenga

Ik ga mezelf de liefde gunnen
Ik ga mijn eigen leven runnen
Ik kan de wereld aan
Ik zal door alles heen blijven staan.

©Ilona Brandwacht

Wanneer alles je even tegenzin
Zal de wilskracht die je bezit
Jou de dag door laat komen
Houd vast aan al je dromen

Zij zijn de kracht achter elk persoon
Voor sommigen is het leven heel gewoon
Een Ander vecht elke dag
Zelfs voor het voelen van een lach

Soms overheerst het gevoel van verdiet
Iets wat een ander niet altijd ziet
Neem dan iemand in vertrouwen
Iemand waarmee je samen kunt bouwen

Aan een toekomst die bij jou past
Laat los die zware last
Waardeer de kleine dingen in het leven
Ook al is het soms streven

Als je je best doet
Komt het geluk je echt tegemoet
Straal wanneer je stralen kunt
Het is je zo gegund

De zon zal altijd voor je schijnen
Ook al zal ze soms uit het zicht verdwijnen
Weet dan er altijd een lichtje voor je is
Zelf in de grootste duisternis

Niemand kan jou nog iets maken
Want jij weet jezelf in je hart te raken
Door het geloof in jezelf, groei je elke dag
En mogen wij genieten van jou geweldige lach

Leef je leven zoals jij dat wil
Sta bij de meningen van anderen niet langer stil
Niemand die je iets heeft ontnomen
Dromen zijn er om uit te komen

© Ilona Brandwacht

Voorheen zag ik alles zwart of wit
Ik snap nu beter hoe het zit
De wereld bestaat uit allerlei kleuren
Je weet nooit welk wonder er staat te gebeuren
Dus vandaag zie ik alles in een ander licht
Ik heb ineens een heel ander uitzicht

Ik probeer elke dag weer positief te beginnen
Op die manier kun je elke uitdaging overwinnen
Want wanneer je je leven waardeert
Gaat er eigenlijk nooit iets verkeerd
Zolang je je angsten aan zal gaan
Leer je om stevig in je schoenen te staan

Onthoud dat ook jij jezelf omlaag kan halen
Door je eigen verzinsels en verhalen
Want wat er allemaal al in je hoofd zat
Doet meer dan je had gedacht had

Al onze gedachtes zijn ijzersterk
Je hoofd doet tenslotte het meeste werk
Vergeet nooit wat je allemaal al hebt bereikt
Leg de lat niet hoger dan dat je arm reikt
Want als je jezelf zo hoog laat reiken
Kun je nooit je dromen bereiken

Ga voor je eigen gekozen pad
Reik naar je eigen gekozen lat
Niemand kan van je verlangen
Dat je je houdt aan hun belangen
Want je leeft pas echt je jezelf ziet groeien
Je leven begint dan helemaal op te bloeien

Dus heb lief wat je allemaal bezit
Zorg dat je niet te lang stilzit
De wereld draaide immers altijd door
Kin omhoog, borst vooruit en ga ervoor

©Ilona Brandwacht

Ik had mijn ritme net te pakken
Maar voel nu alles wegzakken
Heb mijn handen vol vrije tijd
Nu raak ik de weg helemaal kwijt
Heb wel 100 dingen die ik kan doen
Maar niets lukt met goed fatsoen
Teveel informatie in mijn hoofd
Mijn lichaam voelt verdooft

Wil gewoon doen wat ik altijd doe
Maar ik ben door alles zo moe
Er komt niets tot stand
Wat is hier toch aan de hand

Waar ben ik zonder die veiligheid
Zonder een goed schema voor mijn vrije tijd
Ik weet niet wie mij helpen kan
Met het maken van een passend plan
Want ineens is mijn wereld een blanco doek
Een lege pagina in mijn boek
Plannen is mijn sterke kant
Maar nu klopt het van geen kant
Mijn hoofd loopt over, ik zit vast
Ik doe alles op de tast

Eind van de dag heb ik een hoop verdriet
Omdat de men het aan mij niet ziet
Alles is me nu even teveel
De angst grijpt me naar de keel
Grenzen stellen is van opperst belang
Maar hoe zet ik dat dan in gang
Ze op tijd herkennen, daar loop ik tegen aan
Ik blijf mijn grenzen maar over gaan

Ik denk niet dat ik dit nog langer uithoud
Het is tijd voor een time-out
Door jezelf word er van alles geëist
Zet jezelf even op je prioriteiten lijst

Wees eens wat liever voor jezelf
Tel desnoods van 1 tot 11
Gun jezelf de tijd om je aan te passen
Misschien ga je jezelf nog wel verrassen
Je kunt meer dan je denken zou
Want alles wat je altijd al wou
Ligt aan de horizon in het verschiet
Zolang je dat maar inziet

©Ilona Brandwacht

Elke keer wanneer ik iets voel
Is het gokken wat ik bedoel
Ik raad er maar op los
En achteraf ben ik de klos
Ik wil leren mezelf te begrijpen
Steeds vaker zit ik hem te knijpen
Ik raak in paniek door de kleine dingen
Weet niet maar ik moet beginnen

Met het oplossen van mijn last
Weet niet welke aanpak past
Maak me vaak zoveel zorgen
En houd het dan verborgen
Wil het niet hardop zeggen
Bang om het vast te leggen
Ben bang om kwijt te raken wat ik heb
Daarom houd ik liever mijn klep

Maar de last word me te zwaar
Ik ben hier helemaal mee klaar
Wil het zo graag kunnen delen
Zou alles doen om het te kunnen helen
De zorgen bij mezelf weghalen
Voordat het mijn leven gaat bepalen
Maar hoe doe je dat alleen
Waar kan ik nu met mijn zorgen heen

Het is altijd in het weekend
Alsof dit zo is gepland
Moet er met iemand over praten
Iemand mijn gedachten binnen laten
Mag ik jou in vertrouwen nemen
Heb jij een oplossing voor mijn problemen
Ik kan niet tegen die stress
Hoe overleef ik dit proces

Samen sta je sterker dan alleen
Dus bij deze roep ik om me heen
Help me mijn zorgen te vergeten
Begrijp mijn noodkreten
Dit is mijn opening om erover te praten
Ik ben nu in allerlei staten
Wil weer fatsoenlijk kunnen slapen
Niet de hele dag lopen gapen

Hopelijk begrijp je mijn zorgen
Ik had ze misschien wat te goed opgeborgen
Ik vraag je nu om mij te steunen
Mag ik op jou schouders leunen?

©Ilona Brandwacht

Elke dag bewonder ik de natuur
Alles is zo fijn en puur
Niets doet wat het niet moet
Er is leven in overvloed
Alles wat je ziet om je heen
Heeft een levensenergie dat voel je meteen

Soms voelt het kalm en rustig
Dan ineens erg strijdlustig
De zon die schijnt overal doorheen
De wind giert om je heen
Alle energie die je voelt
Is moeder natuur die het goed bedoeld

Ze geeft ons net die ene duw
Zorgt voor licht in de schaduw
Ze is er altijd om je heen
Ze is niet iemand die zomaar verdween
Met haar kun je aan een toekomst bouwen
Met haar kun je in moeilijke tijden rouwen

Ze zal je bijstaan wanneer je dat nodig hebt
Zij is degene die je altijd liefhebt
Ze is zo sterk als de wind
En nog steeds speels als een kind
Ze straalt als de zon
Er is niets dat ze niet overwon

Soms is ze woest als een storm
Dan zijn haar krachten enorm
Maar als de storm voorbij is gewaaid
Is het de zon die te voorschijn draait
De natuur hersteld zich weer
Die kracht respecteer in zeer

Wat er ook gebeuren zal
Moeder natuur wist het al
Ze red zich in elke situatie
Ze is en blijft een sensatie
Ze is iemand om lief te hebben
Alles, inclusief spinnenwebben

Maar de beste les voor ons allen,
Ook al dreig je te vallen
Moeder natuur is altijd om je heen
Dus voel je nooit alleen
Leer van haar, laat je soms gaan
Maar blijf door alles stevig staan

©Ilona Brandwacht

Kanker, Het is iets wat je nooit wilt horen
Maar afgelopen week kwam het toch naar voren
Deze ziekte heeft je weten te vinden
Maar jij laat het je toekomst niet verblinden

Ondanks deze diagnose
Is er een goede prognose
De artsen spreken van geluk
Het is nog zo klein van stuk
Ze zijn er vroeg genoeg bij
Dat is het eerste wat je zei

Misschien dat je het niet aan mij ziet
Maar, dat dit jou overkomt doet mij verdriet
Je hebt al zoveel hindernissen overwonnen
Nu is er weer een nieuwe strijd begonnen
De komende tijd zal moeilijk zijn
Maar jou krijgen ze niet klein

Je bent zo sterk als steen
Samen komen wij er doorheen
De komende weken zullen veel van je vragen
Dus zul je je moeten gedragen
Niet teveel doen, rust nemen is van groot belang
Anders duurt je herstel straks veel te lang

Vraag gerust om hulp, we zijn er voor jou
Weet dat ik ontzettend veel van je hou
Je doet dit niet alleen
We staan met z’n allen om je heen

©Ilona Brandwacht

Het is allemaal begonnen toen corona piekte
Dat we gingen vechten tegen deze ziekte
Er zijn mensen die hebben angst
Vaak zijn de kwetsbaarste het bangst
Deze groep mensen vecht zo hard
Sommige staan helemaal apart
Ze zijn alleen de hele tijd
Zij vechten tegen de eenzaamheid

Voor degene die het niet ziet
Hun bezorgd het veel verdriet
De wereld die ze kende valt uiteen
Waar kunnen ze nu nog heen
Ze willen helpen om verspreiding te voorkomen
Maar alles is hun aan het dwarsbomen
De hulp mag niet aan huis komen
De telefoon gesprekken hebben het overgenomen

Alles is anders dan je bent gewent
Het gaat niet meer zoals gepland
Niet meer werken, ineens zoveel vrijetijd
Je raakt het spoor helemaal kwijt
Wat moet je nu toch doen?
Zonder de houvast van toen
Binnen blijven is van belang
Maar die gedachte maakt je bang

Je was je wereld aan het vergoten
Nu zit je weer opgesloten
In je eigen wereld trekt je je terug
Alles om je heen gaat vliegens vlug
Je kunt het allemaal niet meer aan
Het liefste zou je naar buiten gaan
Maar je houd je aan de regels zoals het hoort
Ook als dit betekend dat je ontspoort

Het risico op corona is te groot
De hulpverlening is je bondgenoot
Wees niet te bang, vraag om die hulp
Kruip niet terug in die schulp
Raak jezelf niet kwijt tijdens deze periode
Richt je op je aangeleerde methode

Je kunt dit ook verslaan
Ook jij kunt dit aan
Overwin de obstakels op je pad
Je bent zoveel verder dan je gedacht had

©Ilona brandwacht

Ik wil mezelf kunnen ontmoeten
En niet elke keer te hoeven boetten
Voor alles wat fout is gegaan
Wat dat blijft in mijn geheugen staan

Ik heb mezelf dit aangeleerd
Nu is het iets wat escaleert
Ik blijf hangen in wat mis gaat
Dit doet me best veel kwaad

Ik voel me onrustig en bang
Dit duurt me veel te lang
Ik wil dit kunnen overwinnen
De dag positief kunnen beginnen

Alleen maken de dagen me bang
En de nachten duren te lang
Hierdoor start ik verkeerd op
Het is tijd dat ik stop

En een adempauze neem
Opnieuw kijk naar het probleem
Hoe kan ik dit oplossen zonder stress?
Hoe begin je dit proces?

Stap 1 is de erkenning
Dan komt een goed planning
Voet voor voet gaan we vooruit
Dit is het beste besluit

Niet te snel willen, wat dat gaat verkeerd
Dat heb je inmiddels wel geleerd
Ooit bereik je de top van die berg
En voelt alles minder erg

Je kunt omgaan met het probleem
Je hebt dan een werkend systeem
En is het een kwestie van doorzetten
Alleen maar op het positieve gaan letten

Zodra dit je lukt
Ga je niet langer gebukt
Je loopt met opgeheven hoofd
De onrust en angst is gedoofd

© Ilona brandwacht

Ik voel me down en alleen
Waar leidt dit pad me heen
Zie niet wat er te verwachten is
Veel te bang dat ik me vergis

Wat als het niet is wat ik dacht
Dan verlies ik de macht
En kracht om te blijven staan
Wil niet op dit gevoel af blijven gaan
Ik weet dat dit alles maar tijdelijk is
Ook al ben ik verdwaald een wildernis

Bergen die hoger zijn dan ik kan zien
Moet de route die ik neem herzien
De paden zijn van zacht zand
Ik loop voorzichtig langs de rand
Ben bang voor teveel tegenwind
Weet niet waar het eindigt of begint

Voel me weer als een klein kind
Ik hoop dat ik de juiste weg vind
Want weg die ik dacht te nemen
Brengt me alleen maar in de problemen
Nu gaat alles anders dan gepland
Iets wat nooit went

Want de verwachtingen die ik had
Zijn blijkbaar op een heel ander pad
Heb ik dan een afslag gemist
Of is dit een geplande twist
Een verandering in mijn verhaal
En bereik ik op deze manier mijn ideaal

Ook al ben ik verdwaald in mijn wildernis
Misschien is het tijd voor een compromis
Een tussen weg die ik niet had bedacht
Iets waar ik nooit aan had gedacht
Is het misschien zo maar waar
Het raakt een gevoelige snaar

s de wereld om me heen wat raar
Ben ik er helemaal mee klaar
Is dit dan een teken dat ik daar
Weer uitkom als een winnaar
Mezelf weet te overtuigen
Dat ik niet voor dit gevoel zal buigen

Ik ondanks alles kan blijven staan
Helemaal voor mezelf kan gaan
Sterker eruit komen dan ik dacht
Misschien bezit ik toch die innerlijke kracht

©Ilona Brandwacht

Iets dat je niet aan mij ziet
Subtiele hints snap ik niet
Deze wereld is voor mij vreemd
Alsof mijn hoofd het niet waarneemt
Als je iets wilt zeggen
Doe dit dan zonder uit te leggen
Zeg gewoon wat je bedoeld
Zodat ik weet hoe je je voelt

Wanneer je lachen moet
Doe dit dan met je hele snoet
Zodat ik je lach kan zien stralen
En de juiste reactie kan bepalen

Wanneer je boos bent
Zorg dan dat je niet weg rent
Blijf bij mij en leg het uit
Zo kunnen we samen vooruit

Wanneer je verdriet voelt
En volledig overspoelt
Houd het dan niet binnen
Samen kunnen we het overwinnen

Voel je je bang
En is vluchten een grote drang
Laat me dan weten waar het mis gaat
Zodat ik weet hoe je dit los laat

Ik wil alles kunnen begrijpen
Maar soms zit ik hem echt te knijpen
Ik snap niet wat je zeggen wilt
Mijn stem die trilt

Ik wil je kunnen ondersteunen
Op mijn schouders laten leunen
Als we eerlijk naar elkaar zijn
Dan voelt het als een goudmijn
Want samen staan we sterk
Relaties onderhouden is hard werk
Zolang we elkaar in waarde behouden
Kunnen we het samen volhouden

©Ilona Brandwacht

Er zijn dagen dat ik lach
Dat ik blij ben, zoals je zag
Er zijn dagen dat ik huil
Dat heb ik verdriet, dit deel ik niet
Er zijn dagen dat ik scheld
Dat is zo boos ben, dat ik wegren
Er zijn dagen dat ik vlucht
Dat de angst zo erg is, dan is het helemaal mis

Wanneer de dagen te zwaar zijn
Doet de kleinste aanraking al pijn
Zoals de geuren in de lucht
Het geluid van een zucht
Al het licht is te vel
Mijn stem is schel
Mijn gevoel is van slag
Toch zie je een lach

Ik verberg wie ik ben
Zelfs voor degene die ik ken
Ben bang dat ze me niet zullen snappen
Het allemaal maar niet kunnen behappen
Voor mij is deze wereld heel bekent
Ondanks dat, niet iets dat went
Ik voel me veiliger als ik naar binnen keer
Niets waartegen ik me daar verweer

Ik kan daar zijn wie ik ben
Of ik nu loop of ren
Alles kan en alles mag
Of ik daar nu huil of lach
Niemand die oordeelt over wat je doet
Alles gaat zoals het moet
Mensen denken dat is vreemd
Maar niemand die me mijn wereld ontneemt

Ik ben daar gelukkig en veilig
De rust daar is me heilig
Iets wat in de huidige wereld verdween
Is in mijn wereld nummer een
De mogelijkheid jezelf te kunnen zijn
Met al je littekens en pijn
Ondanks alles kom je er weer uit
Je kom en gaat steeds ietsjes vooruit

Stap voor stap sta je in de wereld zoals hij is
Maar gaat er iets mis
Dan is je eigen wereldje daar
Hier sta je voor jezelf klaar
Je leeft elke dag tussen de werelden in
Wetende dat is het eind en het begin

©Ilona brandwacht

Ik zie iedereen om me heen
En toch voel ik me alleen
Ik weet dat ze er voor me zijn
En toch trek ik weer die lijn

Een lijn tussen de wereld en mij
Want, Hoor ik er wel echt bij?
Ik voel me anders, dat is een feit
Alsof ik een heel ander leven leid

Ik wil elke dag positief te beginnen
De zorgen die het dan toch overwinnen
Weet mezelf dan geen raad
En word dan ontzettend kwaad

Ik weet dat ik het niet de juiste manier is
En toch gaat het elke keer mis
Mijn gedachten nemen de overhand
Het positieve houd geen stand

Wanneer dit gebeurd
Ben ik best getreurd
Want de dagen maken me bang
En de nachten duren te lang

Ik voel een onrust in mijn lijf
Het is alsof ik wegdrijf
Weg van alle positieve dingen
De tijd begint te dringen

Ik moet opnieuw beginnen
De negatieve gedachten overwinnen
Relativeren is van belang
Ik zet alles wat ik heb geleerd in gang

Ik zal dit overwinnen
Al weet ik niet goed hoe te beginnen
Ik moet gewoon zorgen dat ik weer opknap
Erkenning is de eerste stap

©Ilona Brandwacht

Ik heb het luik op slot
Dat maakt mijn leven kapot
Ik moet de dingen kunnen verwerken
Zorgen dat ze me niet langer beperken

Ik wil het los kunnen laten
Erover kunnen praten
Alles wat me is overkomen
Komt in vlagen terug in mijn dromen

Het hindert me in mijn dagelijks leven
Terwijl ik nog zoveel wil beleven
Ik wil zo graag vooruit gaan
Maar door mijn herinneringen blijf ik stilstaan

Bij elke stap die ik zet
Is er wel iets wat me belet
Het kan een gedachte zijn
Daardoor voel ik me weer heel klein
Het kan een gebeurtenis zijn
Die doet me dan onbewust pijn
Het kan zelf een gevoel zijn
Die ik niet ervaar als fijn

Het is moeilijk mijn luik open te zetten
Want waar moet ik dan op letten
Wat als ik het niet aan kan
Hebben we dan een actie plan

Ik ben bang voor wat er boven komt drijven
Wat als ik ga verstijven
Als ik niet meer ben wie ik nu ben
Wat als ik het liefste wegren

De reden dat ik het niet herinneren wil
Daar sta ik liever niet bij stil
Maar als ik er niets aan doe
Kom ik nergens meer aan toe

Die gedachte me bang
Want wat als ik het niet kan
Als ik het luik open zet
En alles voelt als een strak korset
Ik geen adem meer kan halen
Die gedachte die blijft maar malen
Het geeft me veel onrust
Maar het luik moet open, dit is een must!

©Ilona Brandwacht

Bij elke stap die ik zet
Is het net of iets me belet
Ik snap de theorie wel
Maar dat is niet hoe ik herstel

Ze zeggen het is een kwestie van doen
Maar ook al tel ik tot een triljoen
Ik krijg het maar niet onder de knie
Zit in een eindeloos circuit

Ik blijf maar terugvallen
Kan hele plannen uitstallen
Maar niets lijkt te werken
Ik moet eerst het verleden verwerken
Ik snap en accepteer de gevaren
Ik wil weer kunnen voelen en ervaren

Want de basis emoties zijn er niet
Het bang, blij, boos en verdriet
Ik kan ze noemen maar voel niets
Maar hoe fiks je zoiets?

De hulp is ingeschakeld
Het dossier is opgerakeld
Ik hoop dat ze snappen
Dat ik het alleen niet kan behappen

Ik hoop dat ze me willen behandelen
Zodat we dit circuit samen kunnen bewandelen
En de cirkel kunnen doorbreken
Ik mijn gevoelens weer kan bespreken
Weer vooruit kan ik mijn leven
Met mijn hoofd opgeheven

Dat ik blij kan zijn met wie ik ben
Weer kan lopen in plaats van dat ik ren
Ik kan genieten van het leven dat ik leef
Gewoon de dag doorkomen zonder dat ik beef

Ik wil alles van mezelf kunnen accepteren
Mezelf en het leven kunnen eren
Ik ga alles geven en voluit leven
Er is voor mij nog zoveel te beleven

©Ilona Brandwacht

Ik lig wakker en pieker
Voel me steeds zieker
Ze zeggen dat er geen verschil is
Maar dat hebben ze dus mooi mis
Negatieve gedachten nemen de overhand
Dit wordt erg riskant
ik krijg weer enge gedachten
lig weer wakker hele nachten

Die ik niet kan overwinnen
Je kunt het zo gek niet verzinnen
Dat één medicijn je zo kan raken
Dat wil je echt niet meemaken

Word bang van wat mijn gedachtes doen
Ze zijn weer terug net als toen
Ik zou willen dat mensen kunnen zien
Wat dit met doet, dan snappen ze het misschien

Het is niet dat ik moeilijk wil zijn
Maar dit voelt echt niet fijn
Ik kan dit niet langer aan
Wil het liefste weggaan
Maar ik kan geen kant uit
Niet links, rechts of vooruit
Raak juist dieper in die put
Ben helemaal uitgeput

Dit kan niet de bedoeling zijn
Juist Van dit medicijn
Zou je beter moeten kunnen functioneren
Maar wat het nu doet is me ruïneren

Ik wil sterk zijn
Maar het doet me pijn
Juist nu het hard nodig is
Gaat het zo vreselijk mis

Hadden ze me maar verstaan
Dan was dit nu niet zo gegaan
Dan had ik niet twee zware dagen gehad
Ik wist wat er aan te komen zat
Nu is het kwaad al geschiet
Dat doet me veel verdriet
Hoop dat het nu opgelost is
Hopelijk sluiten ze een compromis

©Ilona Brandwacht

Ook al gaat het slecht
Ik zorg dat ik vecht
Ik sla me er doorheen
Samen of alleen

Ook al is het zwaar
Raakt het een gevoelige snaar
Is het een gevoel dat me stillegt
Ik ga door en vecht

Dingen die ik mee heb gemaakt
Ze hebben me diep geraakt
Ze laten hun littekens achter
Ik zeg het steeds zachter
Want er is zoveel meer dan dat
Er komt zoveel op mijn pad
Ik ben sterker dan ik ooit dacht
Bezit zoveel innerlijke kracht

Maar soms zit het zo zwaar tegen
Dat ik niet meer dans in de regen
Het negatieve mij niet meer los laat
Ik ben dan niet langer in staat
Om mijn kracht te voelen
Bereik dan niet meer mijn leerdoelen
Ben dan angstig, teruggetrokken en nerveus
Vechten is dan mijn enige keus

Me neerleggen bij wat er gebeurt
Is iets dat me betreurt
Daar laat ik het niet bij
Ik zet die stap vooruit of opzij

Stilstaan is niet aan mij weggelegd
Dit heb ik altijd al gezegd
Want ik ben een vechter
Ook al gaat het slechter

©Ilona Brandwacht

Ook al ken ik je niet
Toch zie ik je verdriet
Je stond daar op het viaduct
Dat beeld is op mijn netvlies gedrukt

Je stond op het punt te springen
Om het leven tot stoppen te dwingen
De mensen die het zagen
Willen allemaal hun steentje bijdragen

Ze willen je helpen lieve meid
Ze zien hoe je ertegen strijd
Het leven weegt je zwaar
Het raakt een gevoelige snaar
Je hebt besloten wat je wil
Het leven staat voor heel even stil
Je begeeft je tussen hart en ziel
Je voelt je heel onstabiel

Ik hoop dat je hulp hebt gekregen
Dan kun je er weer tegen
De mensen die om je geven
Ze willen je zien leven

De terugweg stond je er niet meer
Ze hebben je geholpen dit keer
Ik hoop dat je de zin van het leven
Weer opnieuw kunt beleven

Dat je je geluk weer mag vinden
Dat ze je wonden verbinden
Ik hoop dat het je goed gaat
En dat je daar nooit meer staat
Ik zal aan je blijven denken
Ik wil je al het geluk schenken
Dat je dit hebt doorstaan
Betekend dat je er voor kan gaan

Je bent sterker dan je denkt
Dit is een les die het leven je schenkt
Haal adem en neem je tijd
Ook in deze hevige strijd

Je kunt het, ik weet het zeker
Dit is geen hersenbreker
Zolang je in jezelf gelooft
Is je vuur nooit gedoofd

©Ilona Brandwacht

Ik lig in bed maar slapen lukt niet
Dat doet me veel verdriet
Durf mijn ogen niet te sluiten
Want dan komen de enge dromen naar buiten

De herinneringen van vroeger spelen een rol
Het eist steeds meer zijn tol
Ik ben nachten lang wakker
Dat maakt me overdag nog zwakker

Het gebeurt elke keer weer
Ik droom keer op keer
Het komt met vlagen
De herinnering aan die dagen

Ik zie slechts kleine delen
Van de dingen die me partte spelen
Ik heb het verder geblokt
Heb me door het leven geknokt

Maar toch blijft het zich afspelen
Dat heeft voor mij vele nadelen
Ik kan niet meer goed functioneren
En moet alles opnieuw programmeren

Opnieuw leren omgaan met emotie
Zonder al die commotie
Weer leren voelen
Weer weten wat de signalen bedoelen

Ik wil weer voluit kunnen leven
Zonder de nachten te liggen beven
Weer heerlijk kunnen slapen in de nachten
Kunnen herstellen van al mijn klachten

Ik wil dit hoofdstuk kunnen sluiten
Mijn emoties weer kunnen uiten
Normaal kunnen functioneren
Het leven weer kunnen eren

©Ilona Brandwacht

Ik leef in een wereld die niemand kent
Ik ben niet anders gewent
Mijn gedachten maken over uren
Wanneer Ik leef tussen mijn eigen muren

Muren die ik in jaren heb opgebouwd
Voelen als enige vertrouwd
Ze beschermen me tegen de pijn
Maar laten me niet mezelf zijn

Ik heb in de jaren heel veel mee gemaakt
Dat heeft me diep geraakt
Ik heb littekens op mijn ziel
Mijn hart is erg fragiel

Ik leef anders dan iedereen om me heen
Soms wou ik dat ik voor even verdween
Dat ik de tijd had om mezelf te vinden
En de kracht had om de gedachten in te binden

Gedachten die mezelf naar beneden halen
Het gevoel hebben te falen
Ik wil zo graag weer in mezelf kunnen geloven
Mezelf niet langer van het geluk te beroven

Een nieuw leven op kunnen bouwen
Echt weer op mezelf kunnen vertrouwen
Gewoon op mijn gevoel af kunnen gaan
En weer stevig in mijn schoenen kunnen staan

De kennis hebben maar het niet kunnen uitvoeren
Doet mij tot groot verdriet ontroeren
Dit alles lijkt voor mij onbereikbaar
Het leven voel nu zo zwaar

Ik wil mijn ‘’last’’ kunnen verdragen
Mijn rugtas met gemak kunnen dragen
Alles hoeft niet altijd perfect te zijn
Maar een beetje minder stress is wel fijn

Ik kan dit echter niet alleen
Heb hulp nodig van de mensen om me heen
Ondersteuning heb ik nodig bij deze reis
Misschien vind ik dan mijn eigen paradijs

©Ilona Brandwacht

Het is weer eens rond die tijd
Ik ben al mijn energie kwijt
Ik begin te piekeren en bedenk een plan
Die mij hiervan weerhouden kan
Ik probeer iets te plannen in de avond
Maar waar ik nooit bij stil stond
Is dat ik een nee te horen kon krijgen
Mijn hartslag begint te stijgen

Ik voel de paniek in mijn lichaam
Hoe pak ik de avond nu aan
Alleen weet ik niet wat ik moet doen

Ik voel me een ontzettende oen
Hoe moeilijk kan je het jezelf maken
Hoe hard kan dit mij raken
Ik voel emoties in mijn lijf

Maar het is de gedachte die wegdrijft
De gedachte aan alles wat er speelt
Ik wil zo graag dat het allemaal heelt
Dat ik weer in staat ben een avond door te komen
Zonder te vluchten naar mijn dromen
Zoveel om te kunnen doen
Maar niets lukt met goed fatsoen
Ik begin hem nu alweer te knijpen
Durf geen hulp te vragen, bang dat ze me niet begrijpen

Nu zit ik hier net na vijven
Met gedachtes die weg drijven
Ik ben in staat te vluchten naar bed
Ik denk dat ik het tot in de avond niet red

Alles in mij zegt vlucht weg
Nu zit ik hier, wat een pech
Ik wil niet meer vluchten
Maar hoe kan ik luchten

Weet niet meer hoe te handelen
Kan dit pad niet alleen bewandelen
Hoe vraag je om hulp op z’n moment
Iedereen heeft zijn avond al gepland
Ik zou het alleen moeten kunnen
Misschien kan ik de keuzes uitdunnen
Zodat ik wel kiezen kan
Misschien is dat een plan?

©Ilona Brandwacht

Ik voel veel verdriet
Aan mij zie je dit niet
ik heb een brok in mijn keel
dat is nu een dagelijks ritueel
Weet niet hoe hier mee om te gaan
Kan nauwelijks op mijn benen staan

Ben angstig heel de dag door
Heb het gevoel dat ik ontspoor
Regelmatig kijk ik over mijn schouder
Ook al ben ik nu veel ouder
Ik blijf nog steeds dat bange kind
Heb continu sterke tegenwind

Voelt alsof ik niet vooruit mag gaan
Zit in een eindeloze achtbaan
Mijn leven staat volledig op zijn kop
Hoe kan ik hier nog tegen op
Ik ben bang voor wat er allemaal kan
Als ik alles los laat, wat dan?

Zal ik er beter van worden
Kom ik ooit over deze horden
Alleen kan ik het niet meer aan
Ook al weet ik dat hun voor me klaar staan
Aangeven dat ik het niet meer trek
Voelt hetzelfde als mij verklaren voor gek

Ik wil zo graag vooruit
Maar elke keer als ik mijn ogen sluit
Ben ik weer terug waar ik begon
Ik wou dat ik dit alleen aankon
Sterk zijn is een kracht
Met toegeven verlies ik mijn macht

De macht om te bewijzen
Dat ik alleen ook kan herrijzen
Ik ben sterker dan ik denk
Dat is een geschenk
Echter voelt het als falen
Als ik het alleen niet kan halen

Zo sterk als ik ben
Ik moet leren lopen zonder dat ik ren
Vluchten is geen optie meer
Dit herhaal ik keer op keer
Het lukt het me niet
Dat doet me extra verdriet

©Ilona Brandwacht

Ik word zo moe
Van alles dat ik doe
Heb niet de energie
Krijg het maar niet onder de knie

Ik heb dagen lang zenuwen
Kan ze niet langer wegduwen
Dit gevoel begint te zeuren
Er moet nu iets gebeuren

Het is als continu onder stroom staan
Dit gevoel moet echt weg gaan
Ik kan dit niet langer aan
Zal ooit een methode aanslaan

Tot nu toe werkt het slechts even
Ik begin het op te geven
Wat als er niets aan te doen is
Hopelijk heb ik het mis

Ik grijp elke kans aan
Ik wil er helemaal voor gaan
Alleen, hoe doe je dat?
Zonder te vallen in een gat

Waar moet ik dan doorheen
Hoe hou ik mezelf op de been
Ik ga mijn best doen
Ook als ik moet herleven van toen

©Ilona Brandwacht

Ik ben nooit alleen
Kijk altijd over mijn schouder heen
Heb het gevoel dat er iemand achter me staat
Dan is het de paniek die dan toeslaat

Ik word onrustig en bang
Dit gebeurd al jaren lang
Wanneer ik buiten ben
Zorg ik dat ik continu scan

Ik scan de omgeving voor gevaar
Dit is voor mij erg zwaar
Het kost me heel veel energie
Iets dat je aan niet aan mij ziet

Ik leef dagen in angst
S ’nachts en buiten ben ik het bangst
Deze angst is altijd daar
Dit gevoel is echt zo naar

Het is niet te omschrijven
Iets dat ik liever wil verdrijven
Ik weet niet waar ik zoeken moet
Weet alleen, dit voelt niet goed

Voel me niet langer veilig op straat
Bang dat er ineens iemand voor me staat
Ik wou dat dit alles verdween
Kijk alweer over mijn schouder heen

In de hoop dat het gevoel weg gaat
Als ik zie dat er niemand staat
Alleen is dit niet het geval
Ik voel het overal

Mijn hartslag reist
Ik hou me gedeisd
Ik krijg het ontzettend benauwd
Dit voelt dus niet vertrouwd

Ik zorg dat ik verdwijn
Naar ergens waar ik samen kan zijn
Dan ben ik nooit alleen
En kom ik er samen doorheen

©Ilona Brandwacht

Zeg nooit, alles komt goed
Omdat je weet wat dat met me doet
Ik zie alles zwart en wit
Ook wanneer alles me tegen zit

Zeg nooit, ik weet hoe je je voelt
Ook al is het goed bedoeld
Je kunt niet voelen wat ik doe
Zelf niet als ik alle boekjes opendoe

Zeg nooit, geef niet op
Want dat voelt als een strop
Ik zal altijd door gaan
Ook als ik niet meer kan staan

eg nooit, ik ben er altijd
Want ooit nemen we afscheid
Je weet niet wat de toekomst inhoud
Misschien word onze band ooit koud

Zeg nooit, ik snap je gedachte gang
Want dat maakt me bang
Ik snap zelf niet wat er gaande is
Mijn gedachtes zijn een wildernis

Zeg nooit, ik ga je helpen
Je kunt het bloeden niet stelpen
Ik moet deze wonden zelf helen
Dit door open kaart te spelen

Zeg nooit, je word weer beter
Want dat klopt voor geen meter
Ik ben niet ziek, slechts beperkt
Mijn gevoelens zijn versterkt

Zeg nooit, ik neem je pijn weg
Dit lukt niet en dan heb ik pech
Verzachten zou misschien lukken
Als ik niet bang ben de dag te plukken

Zeg nooit, wat je niet waar kunt maken
Anders ga je me te veel raken
Ik krijg dan tunnelvisie
Ik blijf dan achter met een illusie

Vraag me, hoe kan ik je bijstaan?
En ik zal het contact aangaan
Ik zal je zeggen wat er nodig is
Om te overleven in deze wildernis

©Ilona Brandwacht

Ik kan het beste op mezelf bouwen
Kan mezelf compleet vertrouwen
Vergelijk mezelf niet langer met anderen
Ik hoef van mezelf niet te veranderen

Ik heb mij geaccepteerd zoals ik ben
Toch loop ik liever dan dat ik ren
Ik ga genieten van waar ik nu sta
Ga mijn dromen achterna

Ik wil leren lief te zijn voor mij
Loop niet meer aan mijn gevoelens voorbij
Alles mag er zijn geluk, angst, verdriet of pijn
ik wil eindelijk mezelf kunnen zijn

Ook al ben ik nog niet echt daar
Ik ben al wel onderweg naar
Me te laten leiden door mijn hart
Ben klaar voor de start

Leer mezelf steeds meer te snappen
Kan alles nu beter behappen
Ik ben geworden zoals ik nu ben
Omdat ik altijd ren

Vanaf nu is het pas op de plaats
Negatieve gedachten die ik af kaats
Ik sta positief in het hier en nu
Ik ben mijn eigen individu

Ik leer het ooit wel te zeggen
Ik ga dit hoofdstuk openleggen
Ik lees ooit deze bladzij
Waarop staat; IK HOU VAN MIJ!

©Ilona Brandwacht

Ik voel me alleen en verlaten
Heb niemand om mee te praten
Ben in mijn huis maar voel me niet thuis
Deze gedachte opent een sluis
Een sluis aan gedachtes die ik niet wil
Het is in mijn hoofd nu niet meer stil

De negatieve gedachtes komen en gaan
Ik kan hierdoor niet lang meer stevig staan
Ik voel me wankel op mijn benen
Al het positieve lijkt verdwenen

Mijn hoofd is vol en ik ben moe
Alles lijkt te veel en Ik weet niet hoe
Hoe dit zo heeft kunnen gebeuren
Alleen deze gedachte doet me al treuren

Ik wil zo graag alles los kunnen laten
Maar weet niet waarover te praten
Voel zoveel in z’n korte tijd
Ben ik nu dat echt de weg kwijt?

Ik doe mijn best, het ‘normaal’ weer op te pakken
Voelt alsof alles weg dreigt te zakken
Ik wil terug naar toen
Toen ik wist wat ik kon doen

Het alsof de wereld helemaal anders is
En het lijkt of ik me elke keer vergis
Dit is niet wat ik voelen wil
Toch sta ik er elke keer bij stil

Ik voel me alleen en verlaten
Maar niemand heeft het in de gaten
Ik weet niet wat ik moet zeggen
Ik weet niet hoe Ik dit uit kan leggen

Straks snappen ze niet wat ik voel
Weten ze niet hoe ik het bedoel
Ik wil zo graag verder komen in mijn leven
Maar de toekomst is zo eng, het laat me beven

Niet weten wat er te wachten staat
Niet weten wat er gebeuren gaat
Dit vind ik moeilijk te bevatten
Ik wil de toekomst niet onderschatten
Maar ook niet dat ik weg ren
Van waar ik nu ben

©Ilona Brandwacht

Ik heb het gevoel dat ik word geleefd
Dat mijn hoofd het begeeft
Niet alles komt bij mij binnen
Kan ik dit ooit overwinnen?

Ik ben mezelf niet de laatste tijd
Ben de weg even helemaal kwijt
Alles is anders en ik weet niet hoe
Maar ik ben de hele dag zo moe

De wereld om me heen verandert zo snel
Iedereen zegt tegen mij, het went wel
Alleen kan ik er niet aan wennen
Kan bijna niets meer herkennen

Er zijn zoveel dingen om aan te denken
En geen tijd om even bij te tanken
Je bent continu bezig met wat er speelt
Een andere wereld dan je had ingebeeld

Hoe ga je om met de onzekerheid en stress?
Kun je het zien als een levensles?
Iets dat je leert verder te kijken dan vandaag
Alleen is de toekomst dan zo vaag

Niemand weet wat er te wachten staat
En dat is waar het bij mij mis gaat
Ik hou niet van onzekerheid
Daar raak ik de weg door kwijt

Ik heb zekerheid nodig en structuur
Zo niet dan raak ik overstuur
Ben dan dagen lang van slag
Heb dan moeite met de dag

Vlucht naar de mijn droom wereld toe
Maar hoeveel ik ook slaap ik blijf moe
Alles kost me moeite en energie
Ik leef dan in een nachtmerrie

Rusten en bijkomen is geen doen
Want alles blijft anders dan toen
Het gaat tijd kosten om dit te overleven
Dus blijf volhouden voor nu even

©Ilona Brandwacht

Ik bevind me momenteel in diepe dalen
Waarin ik dreig te verdwalen
Ik zie geen uitweg meer
Hoe maak ik nu toch die ome keer?

Ik wil positief kunnen zijn
Maar alles is momenteel niet fijn
Niets is meer zoals het was
Er zijn dagen die ik liever pas

Alles maakt me zo moe
Ik weet even niet waarvoor ik het doe
Toch dwing ik me tot opstaan
Om er dom weg voor te gaan

Je weet nooit wat de dag je brengen zal
Omhoog klimmen of een dieper dal
Hoe kom ik er weer boven op
Hoe bereik ik weer die top

Ik klim zo hard als ik kan
Maak een gedetailleerd plan
Roep om hulp wanneer het moet
Heel soms gaat de dag wel goed

Maar Ik ben negatief, down en sip
Zit in een mega dip
Dan is er nog die stem in mijn hoofd
Ik krijg hem maar niet gedoofd

Hij maakt me bang en nerveus
Ik neem dit te serieus
Het laat me twijfelen aan zo veel
Het is momenteel een dagelijks ritueel

Het is allemaal moeilijker dan ik dacht
Het ontbreekt me aan de kracht
De kracht om te schreeuwen
Dit duur voor mijn gevoel al eeuwen

Zal dit binnenkort anders gaan
Kan ik weer positief in het leven staan
Klim ik weer naar waar ik was
Zonder dat ik de dagen liever pas

©Ilona Brandwacht

Ik geloof in jou
Weet dat ik van je hou
Je kunt alles overwinnen
Ook al zit de kracht diep van binnen

Zoek het niet in alles om je heen
Het zit in je, van je hoofd tot aan je teen
De strijd die je voelt
Is niet als strijd bedoeld

Ga niet langer tegen je gevoel in
Dat heeft totaal geen zin
Maar Hou vol, hou vast
Zie het niet als een last

Je gevoel wijst jou juist de weg
Ook al heb je even geen uitleg
Soms gaat een gevoel zijn eigen gang
En dat maakt je wat bang

Ergens weet je dan al lang wat er is
Maar gaat er bij de innerlijke communicatie wat mis
Je lichaam signalen zijn vaag
Het is elke keer laag op laag

Wanneer je er aandacht aan geeft
Voel je weer dat je leeft
Maar hoe weet je wat er speelt
Als je je gevoel niet deelt

Gevoelens zijn niet alleen negatief
Soms zijn ze zelfs juist heel lief
Wees niet bang om ze te ervaren
Wijsheid komt met de jaren

Je hoeft het niet allemaal in 1x te kennen
Je mag er gerust langzaam aan wennen
Als je maar weet wat je hart wil
Dan staat je gevoel nooit stil

Dus hou vol, hou vast
Doe wat bij jou past
Zolang jij weet wat je bedoelt
Het is tenslotte belangrijk wat jij voelt

©Ilona Brandwacht